Voor veel mensen is de wens om een gezin te stichten een van de belangrijkste levensdoelen. Toch worden sommigen bij het begin van het ouderschap geconfronteerd met de pijnlijke ervaring van een miskraam. Dit gebeurt vaker dan men denkt en wordt vaak ervaren als een “persoonlijk falen”. Bij Next Fertility willen we je helpen begrijpen dat het meemaken van een miskraam je niet anders of minder waardig maakt om ouder te worden.

Meer dan 15% van de zwangerschappen eindigt in een miskraam in de eerste weken, vaak zonder duidelijke oorzaak of reden die artsen kunnen vaststellen. Het normaliseren van de ervaring van een miskraam is essentieel zodat wie dit meemaakt begrijpt dat zij niet alleen zijn en dat het in veel gevallen slechts een fase is binnen het vruchtbaarheidstraject.

Maar wanneer miskramen herhaaldelijk voorkomen – dat wil zeggen twee of meer opeenvolgende zwangerschapsverliezen – ontstaan er logischerwijs zorgen. Moet ik me zorgen maken? Moet ik hulp zoeken? Is er iets wat ik eraan kan doen?

Wat is een miskraam en waarom gebeurt het?

Een miskraam is het verlies van een zwangerschap vóór week 20. Dit komt vaker voor dan men denkt – ongeveer 15% tot 20% van de zwangerschappen eindigt vroegtijdig. Hoewel het emotioneel zwaar kan zijn, is het belangrijk te beseffen dat de meeste miskramen gebeuren door oorzaken buiten de controle van de zwangere persoon en niet altijd wijzen op een vruchtbaarheidsprobleem.

Waarom kan een miskraam “normaal” zijn?

Het lichaam beschikt over natuurlijke mechanismen die een zwangerschap beëindigen als het embryo zich niet goed ontwikkelt. Vaak is dit een biologische reactie op genetische afwijkingen of andere factoren die de gezondheid van de foetus kunnen beïnvloeden. In de meeste gevallen gebeurt het verlies in de eerste weken, wanneer het lichaam detecteert dat er iets niet klopt met het embryo.

Belangrijkste oorzaken van een miskraam

De meeste miskramen ontstaan door natuurlijke oorzaken die het embryo beïnvloeden in een vroeg stadium. De meest voorkomende oorzaken zijn:

Genetische afwijkingen

Vaak wordt een miskraam veroorzaakt door chromosomale afwijkingen die een normale ontwikkeling van het embryo verhinderen. In deze gevallen grijpt het lichaam op natuurlijke wijze in om een zwangerschap te beëindigen die niet levensvatbaar is.

Hormonale problemen

Een tekort aan bepaalde hormonen zoals progesteron kan de innesteling van het embryo in de baarmoederwand verhinderen en leiden tot een vroege miskraam.

Gezondheidsproblemen bij de moeder

Chronische aandoeningen zoals slecht gereguleerde diabetes, schildklieraandoeningen of auto-immuunziekten kunnen het risico op een miskraam verhogen.

Uteriene factoren

Aangeboren afwijkingen van de baarmoeder of aandoeningen zoals het syndroom van Asherman (verklevingen in de baarmoeder) kunnen de innesteling en ontwikkeling van het embryo verstoren.

Externe factoren

Blootstelling aan bepaalde medicijnen, ernstige infecties of het gebruik van alcohol en tabak kunnen het risico op een miskraam verhogen.

Door inzicht te krijgen in deze oorzaken kunnen mensen die een miskraam hebben meegemaakt begrijpen dat het zelden te wijten is aan iets wat zij wel of niet hebben gedaan.

Herhaalde miskramen: wanneer moet ik me zorgen maken?

Hoewel één miskraam als onderdeel van het reproductieve proces wordt beschouwd, kunnen herhaalde miskramen – twee of meer achter elkaar – wijzen op onderliggende oorzaken. In dat geval is het raadzaam om een vruchtbaarheidskliniek te raadplegen voor een grondig onderzoek en begeleiding.

Wat is een herhaalde miskraam?

We spreken van herhaalde miskramen bij twee of meer opeenvolgende zwangerschapsverliezen vóór week 20. Dit treft ongeveer 1% van de mensen in de vruchtbare leeftijd. Vaak spelen medische factoren mee die in veel gevallen opgespoord en behandeld kunnen worden, zodat een succesvolle zwangerschap alsnog mogelijk is.

Mogelijke oorzaken van herhaalde miskramen

Genetische factoren

Genetische afwijkingen bij een of beide partners kunnen een correcte ontwikkeling van het embryo verhinderen en leiden tot herhaalde miskramen.

Immunologische problemen

Sommige immuunstoornissen kunnen ertoe leiden dat het lichaam het embryo afstoot alsof het een vreemd lichaam is.

Uteriene afwijkingen

Afwijkingen zoals een tussenschot in de baarmoeder of myomen kunnen de innesteling en embryonale groei belemmeren.

Hormonale disbalans

Aandoeningen zoals PCOS of progesterontekorten kunnen de innesteling en ontwikkeling van het embryo verstoren.

Medische aandoeningen

Ziekten zoals lupus, stollingsstoornissen of een overactieve schildklier verhogen het risico op herhaalde miskramen.

Fysiek en emotioneel herstel

Fysiek herstelt het lichaam vaak snel na een miskraam, vooral als die vroeg in de zwangerschap plaatsvond. Het emotionele herstel kan echter langer duren. Het is belangrijk om steun te zoeken om de ervaring te verwerken. Praten met anderen die iets soortgelijks hebben meegemaakt en professionele begeleiding zoeken kan veel steun bieden.

Als je één miskraam hebt gehad, weet dan dat je niet alleen bent – en dat het zelden een belemmering vormt voor toekomstige zwangerschappen. Heb je meerdere miskramen doorgemaakt, dan is het verstandig om samen met specialisten naar mogelijke oorzaken te zoeken.